عجب صبري خدا دارد

اگر من جاي او بودم
كه در همسايه صدها گرسنه
چند بزمي گرم عيش ونوش ميديم
نخستين نعره ي مستانه را خاموش آن دم ، بر لب پيمانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
كه مي ديدم يكي عريان و لرزان ، ديگري پوشيده ازصد جامه رنگين
زمين و آسمان را واژگون مستانه ميكردم .

عجب صبري خدا دارد !
اگر من جاي او بودم
نه طاعت ميپذيرفتم
نه گوش از بهر استغفار اين بيدادگرها تيز كرده
پاپاره در كف زاهد نمايان ، سبحه صد دانه ميكردم .
                                                                                                          شاعر :معيني كرمان شاهي

شهيد يعني آخر بندگي

تنبيه
منطقه تازه از وجود اشراف پاكسازي شده بود و نگهباني شب در آن شرايط بسيار حياتي بود يك شب كه نگهبان ها ÷ستشان را ترك كرده بودند به دستور محمود بايد وسط محوطه سينه خيز مي رفتند و غلت مي زدنند تا تنبيه اساسي شوند و حساب كار دستشان آيد تنبيه نگهبان ها كه شروع شد يك مرتبه ديديم محمود هم لباسش را در آورد و همرا آنان شروع كرد به سينه خيز رفتن ، محمود كه نگاه هاي متعجب ما را ديده بود گفت : يك لحظه احساس كردم كه از روي هواي نفس مي خواهم اين ها را تنبيه كنم به همين خاطر كاري كردم كه غرور بر من پيروز نشود .
شهيد محمود دولتي مقدم
منبع : فصل نامه مشكات الصالحين